EKONOMICZNE I SPOŁECZNE ASPEKTY TWORZENIA KAPITAŁU LUDZKIEGO A WYBORY EDUKACYJNE STUDENTÓW
DOI:
https://doi.org/10.31392/NZ-npu-145.2019.25Анотація
Przedmiotem rozważań podjętych w niniejszym artykule jest problematyka dotycząca ekonomicznych i społecznych aspektów tworzenia kapitału ludzkiego. Kategorią socjologiczną, na której skupiona jest uwaga są studenci wyższych uczelni traktowani jako zbiorowość, której kapitał ludzki rozumiany jako właściwość jednostki wyrażająca się w wiedzy, umiejętnościach i osobistym doświadczeniu stanowi podstawę formowania kapitału społecznego. Przyjmuje się przy tym, ze kapitał społeczny jest kluczowym czynnikiem zapewniającym rozwój gospodarczy i budowanie spójności społecznej. Zwraca się przy tym uwagę na charakterystyczny dla gospodarki opartej na wiedzy kontekst, który należy uwzględnić w prowadzonych analizach.
Z uwagi na wieloaspektowość omawianego zjawiska zwraca się także uwagę na konieczność interdyscyplinarnego podejścia z uwzględnieniem pedagogicznych, ekonomicznych, psychologicznych i socjologicznych aspektów omawianej problematyki. Wszystkie te podejścia uznaje się za komplementarne i niezbędne dla uzyskania pełnego obrazu badanego zjawiska. Ilustrację empiryczną prowadzonych rozważań stanowią wyniki badań eksploracyjnych uzyskanych przez studentów APS w Warszawie. Badania te skoncentrowane są na przesłankach związanych z dokonywaniem wyborów ścieżki edukacyjnej jako wstępu do dalszej kariery zawodowej jako wyrazu kapitału ludzkiego tej zbiorowości.
Przeprowadzone rozważania i uzyskane wyniki badań potwierdzają prezentowane w literaturze przedmiotu tezy o znaczącym wpływie otoczenia – domu rodzinnego i szkoły na formowanie wczesnych form kapitału ludzkiego. Jednak ograniczenie do tej formuły może oznaczać, że na etapie edukacji szkolnej nie są eksponowane treści właściwe dla procesu formowania kapitału społecznego i związanych z tym procesem przedsięwzięć podejmowanych w ramach istniejącego porządku instytucjonalnego oraz treści właściwe dla etapu aktywności zawodowej człowieka. W tej sytuacji uzasadnionym jak się wydaje jest postulat wprowadzenia do procesu edukacji efektywnych form kształcenia w zakresie działań na rzecz formowania kapitału społecznego, co wymaga podjęcia bardziej rozległych badań dotyczących przedmiotowej problematyki i debaty dotyczącej sposobu wdrożenia wniosków wynikających z tych badań.
Посилання
D. Begg: Mikroekonomia. PWN. Warszawa 2000
J. Czapiński: Kapitał ludzki i kapitał społeczny a dobrobyt materialny. Polski paradoks. W: Zarządzanie Publiczne Nr 2(4)/2008
L. Edvison, M.S. Malone: Kapitał intelektualny. PWN. Warszawa 2001
J. H. Goldthorpe: O socjologii. Integracja badań i teorii. IFiS PAN. Warszawa 2012
A. Król: Metody dyskontowe w ocenie efektywności nakładów na edukację wyższą. W : EKONOMETRIA ECONOMETRICS. Nr 1/2016
T. Piketty: Kapitał w XXI wieku
J. Sikora: Edukacja ekonomiczna jako niezbędny składnik wykształcenia ogólnego
W. Szewczuk: Podstawy psychologii. Innowacja. Warszawa 2000. WSP. Warszawa 2011